"Lukt het je een beetje om het los te laten?', vroeg Ben gisteren aan mij, doelend op mijn zorgen om mijn zieke dochter. Loslaten lukt niet, dat wil ik ook niet, maar genieten van mijn vakantie lukt wel. Het missen valt mee, komt ook omdat we via internet contact hebben. Na mijn vakantie gaat er zoveel gebeuren, op mijn werk gaat er van alles veranderen maar met mijn dochter gaat er ook iets gebeuren, ze zal niet lang meer in Heliomare blijven....en dan? ja dat is dus de vraag die me bezig houdt....en dan?"

...in de gloria! dat zingen Ben en ik om 3 uur in de nacht voor Isa. Het is in ons gezin traditie om elkaar om 00.00 uur toe te zingen bij een verjaardag. Alleen is het hier op de Maldiven drie uur later dus heb ik de wekker gezet om mijn dochter toch nog te kunnen feliciteren. Omdat het internet het niet zo goed doet hier, was ik een paar minuten later maar dat kwam goed uit want jij was mij voor. Jij bent in Heliomare wakker gebleven tot 00.00 om via facetime je zusje te feliciteren, zo lief! Je had zo graag bij Isa willen zijn om haar te feliciteren met haar achtiende verjaardag, maar ja, dat ging gewoon niet.

Twee dagen geleden zijn wij naar een ander eiland verhuisd, zondag zijn we met een speedboot van Maafushi naar Fulidhoo gevaren. Dit eiland is kleiner en ook wat mooier, helaas laat de zon zich erg weinig zien maar misschien is dat maar beter ook want mijn lijf is op het moment veelkleurig, rood-bruin-wit en alle mogelijke combinaties daarvan. Ben is gewoon egaal bruin.

Zaterdag was je bij Cheryl en zij stuurde me een verslagje:

Rond 11:00 uur werd je naar mij gebracht. Ik vertelde je dat ik de hond nog moest uitlaten, hier was je het eerst niet mee eens en gaf aan dat je wel thuis bleef en op mij ging wachten maar het was mij gelukt om je mee te krijgen. We gingen meteen ook bij Isa langs die had ze nog geen gedag gezegd en een fijne vakantie gewenst. Tijdens het lopen ging het goed wel gaf je aan dat je veel last had van je benen en vroeg aan mij of we ergens in konden om de weg af te snijden haha!
Weer thuis aangekomen zijn wij naar mijn ouders huis gegaan daar heb ik een bakje met tomaatjes en banaan voor je gemaakt. Wij gingen gezellig samen rummikubben en mijn moeder ging de lunch klaar maken. Na de lunch moesten mijn ouders nog ergens heen en zijn wij nog gaan rummikubben en kaarten. Nadat mijn ouders terug waren gekomen zijn wij gezellig naar Stroming gegaan om daar iets te drinken. Alleen had je mij van de week gevraagd om te gaan high tea'en en ik had gezegd dat we dat beter niet konden doen. Je vertelde mij dat je dit jammer vond en je er zo op had verheugd ik had je beloof dat we het misschien over een paar maanden kunnen doen je vond dat goed alleen nog steeds jammer. Bij stroming had je me dan ook zo ver gekregen om toch een taartje samen te delen, oeps!
Later zijn wij naar huis gegaan en hebben we nog gezellig samen spelletjes gespeeld tot het avondeten. We gingen pannenkoeken eten en het ging allemaal goed. Je at rustig en had er 3 op. Toen was de dag alweer om en gingen we je terug naar Heliomare brengen. Je vertelde in de auto dat je genoten had en een erg gezellige dag had gehad dit is wederzijds ik heb van je genoten en vond het ook erg gezellig. In heliomare aangekomen liet je je nieuwe kamer nog even zien want daar was ik nog niet geweest en vertelde je later dat je erg moe was maar zei er wel bij dat je nog recht had op je fruit. Ik ben nog even naar een zuster gelopen om te vertellen hoe het was gegaan en om de medicijnen te geven en toen gaf je aan dat je nog wat fruit wou. Ik keek achterom om weg te lopen maar daar stond je al met je meloen in je hand haha

Zondag zou Rachel eigenlijk naar je toe gaan maar zij kon niet. Ik heb in de Heliomareapp een berichtje geplaatst en jou er meteen ook in toegevoegd. Opa en Oma kwamen zondagmiddag, oma appte me dat ze met jou hebben geluncht in Sea You' en schreef dat het eten rustiger ging maar dat je wel veel pijn had en je lichaam onrustig was daardoor. En in de namiddag kwam ome Peter, hij heeft met jou gegeten en stuurde me ook een verslag:

Terwijl ik onderweg was van mijn werk naar Heliomare moest ik denken aan ongeveer 15 jaar geleden. Ik zat toen hoog op het klimrek van de kinderspeelplaats op het plein van de Wingerd, jouw school!! Het klimrek was mijn vaste uitkijkpunt, want dan kon ik goed zien, wie er allemaal uit de deuropening het plein kwamen oprennen. Jouw broertjes Nick en Bas waren meestal als één van de laatste en hadden meer oog voor de glijbaan, dan voor hun ome Peter. Klaarblijkelijk waren ze al gewend, dat het wel eens meer voorkwam, dat hun moeder wel eens wat later was. Jouw zusje Isa was altijd één van de eersten en die zag mij altijd meteen zitten. Mijn stem was niet goed genoeg om de oren van Bas te bereiken, dus ik was altijd blij, dat ik Isa nog had, want haar stem was ruim voldoende om Bas te laten merken, dat we naar huis konden gaan.
Sanne, ook bij jou hoefde ik nooit zo lang te wachten, want je moeder had al gezegd, dat ome Peter jou zal komen ophalen en niet zij!! Jij wist natuurlijk precies, dat het klimrek het vaste uitkijkpunt was van jouw oom. Toch zie ik nog steeds jouw gezichtje ronddwalen over het plein, totdat je mij zag zitten. Een stralende lach zag ik dan tevoorschijn komen en dan klonk er ineens luid over het plein “OME PETER” en vervolgens stortte jij je in de armen van jouw oom! Dat was dan de goeie ouwe tijd!
Bij aankomst bij Heliomare liep ik meteen door naar de eerste etage naar kamertje 4. Jij was druk bezig met een woordzoeker en je was terecht verbaasd, dat ik er al was. Ik had natuurlijk laten weten, dat het moeilijk zou worden om op 17:00 uur bij jou aanwezig te zijn, dus daar had jij ook rekening mee gehouden. Maar ja, mijn aflos was keurig op tijd en het was niet druk op de weg, dus dat zat allemaal mee. Het viel me ook op, dat de Auwtjes ook wat minder waren en deze hadden zelfs even plaatsgemaakt voor het hikken. Wel veel rillingen en pijn! Volgens jou is het al 4 dagen zo, dat je met regelmaat moet hikken. Dat is wel fijn, want ik denk, dat iedereen die Auwtjes wel zo langzamerhand zat zijn! Ook heb jij de regie niet meer in handen, wat betreft de verzorging van het eten voor gasten. Dat vindt jij maar helemaal niets! Maar ja, de verzorging vindt het maar helemaal niets, dat jij je bemoeit met het eten en dat lieten ze ook blijken middels een paar botte opmerkingen. Maar goed na eerst een tussendoortje gehad te hebben, waarbij ik de komkommer van jou mocht hebben en jij de tomaat, kwam dan toch de pastaschotel voor jou. Ik moest even wachten op mijn maaltijd, want die moest eerst nog een minuut of 10 de oven in. Beide hebben we wel gesmuld van het eten. De gele rijst met champignons met beef en een sausje ging er echt goed in. We hebben een paar hapjes met pasta en gele rijst uitgewisseld en jij gaf ook toe, dat de rijst best lekker smaakte. Halverwege de maaltijd stopte jij en gaf je te kennen, dat je helemaal “VOL” zat!! Jouw bord zat echt nog halfvol met pasta!! Niet slecht, Sanne!
Toen was het tijd voor het toetje! Nou, daar moesten we wel zelf voor zorgen en toen begon onze rooftocht langs diverse koelkasten. Uiteindelijk een koelkast gevonden met diverse soorten vla. Ik kreeg van jou chocoladevla en zelf nam jij dubbelvla. Voor en na de maaltijd hebben we nog diverse spelletjes gedaan, waaronder kezen, rummicup en pesten. Alleen met pesten was ik jou de baas, maar voor de rest kon ik het wel schudden, want jij bent er goed in om een spelletje naar jouw hand te zetten. Ik had ook een prijswoordzoeker voor je meegenomen en ik kreeg net een appje van je, dat je die al had opgelost! Nu maar hopen, dat je in de prijzen valt. Het zou me niet verbazen als dat ook het geval is, want als jij iets wil…………
Omstreeks 21:00 uur was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik zag ook, dat je langzamerhand wel moe werd. Ik vond het echt fijn om weer even bij je zijn, Sanne en we zien elkaar weer op dinsdag 8 augustus!

Je stuurde me ook nog een foto van de ouders van Yolande, die zijn maandagmiddag bij je geweest en in de avond kwamen tante Yvonne en Lisette. Natuurlijk probeer ik zo nu en dan (wanneer het internet het hier doet) met je te appen en steeds geef je aan dat je pijn hebt en veel de hik hebt en dat vertellen jouw bezoekers ook.
Gisteren zijn wij met een boot op pad geweest, we hebben veel dolfijnen gezien die langs de boot zwommen, we hebben gesnorkeld en prachtige vissen gezien er zwommen zelfs haaien onder ons! Gisteravond hebben we pijlstaartroggen bij het strand gezien en ik kon ze zelfs aaien. Vandaag op het strand, op de bikinibeach want je mag hier niet in bikini op het strand. Dat vond ik op het vorige eiland zo raar, is er speciaal een bikinibeach, zie ik daar vrouwen in van die allesbedekkende gewaden op het strand en in de zee. Dan denk ik, 'ga weg naar je burkabeach, daar mogen wij niet in bikini dus mag je hier niet in je burka, als je wilt discrimineren, doe het dan goed!'. Morgen gaan we weer naar een ander eiland, naar Gulhi en dan zit de eerste week er al weer op.

Ondanks dat ik veel aan jou denk, geniet ik erg van mijn vakantie, samen met Ben...even helemaal niets moeten. Maar ik zal ook blij zijn als ik jou weer zie als ik in Nederland ben!