12. mei, 2017

12. mei, 2017

"Ik probeer echt positief te zijn hoor, maar soms bekruipt me het gevoel dat het zo zal blijven. Dan denk ik, ‘zal dit het eindresultaat zijn?, zal ze voor altijd incontinent blijven? En zal ze altijd die drang naar eten en drinken blijven houden?, hoe moet nou dan verder? Dat is toch geen doen zo? Zo kan ze toch niet normaal functioneren in de maatschappij? Als ze ooit een kind krijgt dan eet ze zelf de fruithapjes op en kunnen ze luiers van elkaar lenen! Maar die gedachten probeer ik weg te stoppen want dat is negatief en ik moet positief blijven. Best moeilijk soms. "

12. mei, 2017

12. mei, 2017

..is door naar de finale van het songfestival! Leuk, het kan jou waarschijnlijk niks schelen, je hebt wel wat anders aan je hoofd. Ik heb vandaag uitgeslapen tot half twaalf, dat is heel lang geleden dat ik bijna twaalf uur achterelkaar heb geslapen, je zou bijna denken dat ik het nodig had!

Vandaag krijg ik berichtjes van je via facebook omdat je de computer in de huiskamer mag gebruiken. Hele lieve berichtjes krijg ik met hartjes enz., zo lief en zo fijn om soms even een teken van leven te krijgen op de dagen waarop ik niet bij je kan zijn. Je hebt zelfs Micha gefeliciteerd die vandaag net als jij 21 is geworden.

Vanavond zijn je vader en Bas bij jou, ze vinden je weer wat spraakzamer en zien meer emoties in je gezicht. Wel is nog steeds de ‘honger en dorst’ aanwezig maar het lijkt alsof de smetvrees die je altijd al een beetje had, steeds meer terugkomt. Buiten dat wil je nog steeds heel graag theezakjes eten, ooit zal je daar om lachen. Volgens een specials die je vader heeft gesproken, moet het dwangmatig eten en drinken goed komen. Als je ziet hoe sterk dat nu aanwezig is, kun je je dat bijna niet voorstellen.

Met Bas ga je ‘sportief bezig zijn’ op de Wii. De rollen zijn een beetje omgedraaid nu, zoals jij eerst voor je kleine (maar wel iets groter dan jij) broertje zorgde, zorgt Bas nu voor jou, hij doet dat wel heel lief en zorgzaam.

Via Facebook spreek ik met je af dat ik ga vragen aan de verpleging of het een idee is om je laptop mee te nemen zodat je je daar ook mee kunt vermaken. Je mobiel beginnen we nog even niet aan want dan ligt de mat straks weer vol met pakketjes die je bij Ali-expres besteld, haargroeimiddel, nepwimpers, en dat soort onzin.

's avonds bel ik met de afdeling. De verpleegkundige vertelt me dat je nu voortaan de maaltijden op je kamer krijgt omdat dat meer rust geeft. Je hebt dan geen verleidingen om je heen en kunt niemand om 'meer eten of drinken' vragen. Je hebt aangegeven dat je het wel ongezellig vindt maar je hebt er ook wel begrip voor. Het moet maar even zo, voor je eigen bestwil!

Morgenmiddag komen Ben en ik weer naar je toe, misschien gaan we weer naar de strandtent, hopelijk schijnt de zon.

…maar ach…als ik naar jou mag, schijnt altijd de zon!