30. mei, 2018

30. mei, 2018

….komt zonneschijn en dat is een waarheid als een koe. In jouw leven schijnt de zon volop en dat maakt mij dan ook weer blij. Mijn voet begint langzaam tot leven te komen al viel mijn eerste (halve) werkdag nog best tegen. Gedurende de ochtend zwol mijn voet op totdat het bijna leek of de hechtingen er spontaan uit zouden springen, ik was blij toen ik weer thuis zat met m’n pootje omhoog en een coldpack erop. Maar goed, komt uiteindelijk wel goed. We zitten inmiddels alweer bijna in juni, de weken denderen voorbij. Jouw hik lijkt wat minder te worden alleen je benen wiebelen nog steeds. De peren zijn nog steeds niet aan te slepen en je verslindt ze zo enthousiast met schil en al dat het sap vaak over je kleren loopt. Je huid is nog wat onrustig en je moet nog altijd heel vaak plassen. Je nachtrust is er niet beter op geworden, je slaapt goed in maar wordt in de nacht wakker en kunt dan niet meer slapen. Je geheugen lijkt beter te worden, vooral alles met cijfers en getallen blijft goed hangen, namen en gebeurtenissen wat minder. Maar het belangrijkste is dat je straalt als een zonnetje!

Woensdag 23 mei ben je met oma Hemmie naar een nieuwe winkel in Middenwaard waar jonge mensen een kans krijgen om werkervaring op te doen. Daarna halen jullie mij op en gaan we naar mijn werk want daar gaat een cliënt piano-spelen. Je gaat spontaan helpen met koffie en thee serveren. Daarna ga je met Isa weer naar Middenwaard en tegen de avond ga je bij een vriend van Bob eten. Kortom, een volgepropte dag weer!

Donderdag 24 mei heb je eerst therapie in Heliomare en in de avond gaan we in Opmeer eten met z’n zessen. Bob, jij, Ben, ik en de ouders van Bob. Leuk om kennis met ze te maken en wat een vriendelijke mensen. Je hebt het getroffen met je ‘schoonouders’ San, dat is mooi meegenomen!

Vrijdag 25 mei heb je geheugentraining in Alkmaar en in de avond ga je shoppen met Isa en Laura. Na het shoppen gaan jullie bij Stroming wat drinken en daar is Dylan ook en even later schuift Bob ook aan, gezellige boel daar!  

Zaterdag 26 mei ben je bij je vader en komt Bob daar lunchen. In de middag heb je met Rachel bij Stroming afgesproken en hebben jullie even bij-gekletst. In de namiddag ga je naar Marlies, jullie koken samen en na het eten gaan jullie naar de bioscoop.

Zondag 27 mei gaan Ben en ik bij Bob op bezoek, we zijn benieuwd naar zijn appartement. Jullie staan ons al in de deuropening op te wachten als we de auto parkeren. Het is een mooi ruim mannen-appartement, geen toeters en bellen, geen potjes en prulletjes. Ik ben benieuwd hoe het er over, pak em beet, een half jaar uit ziet! Ik hoop in ieder geval dat de plant dan nog leeft die ik hem heb gegeven want Bob heeft geen groene vingers.

Maandag 28 mei ga je bij Marlies lunchen en daarna naar Rachel. In de avond komen opa en oma Hemmie en Bob bij ons eten, gezellig!

Dinsdag 29 mei moet Isa voor de vijfde keer afrijden en ja hoor….ze is geslaagd! Ze appt het me wanneer jij onder de douche staat dus ik roep naar boven, ‘San…Isa is geslaagd!!!’, ik denk dat ze je twee straten verder zelfs hebben horen juichen, zo blij ben je voor haar!. We nodigen wat mensen uit om ’s avonds een taartje te komen eten om het te vieren. Rond twaalf uur krijg jij een gratis autorijlesje van de autorijschool waar Isa ook les heeft gehad en bij wie jij op je achttiende je rijbewijs (in één keer!!) haalde. Het gaat best goed dus ik denk dat je best wel voor de test bij Heliomare zult slagen. In de middag ga je naar mevr. B, jullie gaan samen fietsen met de duo-fiets. Daarna gaan we samen boodschappen doen en omdat ik nog niet kan autorijden met mijn hinkepoot, mag jij achter het stuur. Het gaat allemaal prima, al vind ik het best een beetje eng. ’s Avonds komen Laura en Nick eten en rond half acht komen er wat mensen om Isa te feliciteren en zitten we gezellig rondom de tafel. Bob is er ook, hij hoort al echt een beetje bij ons gezin.

En vandaag is het woensdag 30 mei. Om kwart over negen loop je met me mee naar mijn werk en gaat daarna naar het AC. Als ik met een paar cliënten een ommetje ga maken fiets je net langs. In de ochtend hebben we samen kleding uitgezocht en heb ik je haren in een staart gebonden want ’s middags heb je een sollicitatiegesprek in Castricum voor je stage. Ben gaat met je mee en wacht buiten op het terras terwijl jij je gesprek hebt. Je belt me in de middag op dat het gesprek goed was verlopen. Je had het gesprek met twee dames waarvan er eentje tranen in haar ogen kreeg toen jij je verhaal vertelde. Het is duidelijk dat deze mensen rekening zullen houden met jouw hersenletsel en zo hoort het. Ze vertelden je dat ze je zullen mailen of je mag komen proefdraaien. Ben brengt je vanaf Castricum naar Alkmaar, naar de ouders van Bob want daar gaan jullie eten. Eerst gaan jullie nog naar de begraafplaats om de plantjes bij oma Ellies graf water te geven. Ben laat je de weg zoeken naar het graf maar je gaat de verkeerde kant op...hm...je bent er nog niet zo lang geleden geweest. Je bent nog maar net bij de ouders van Bob en dan krijg je een mailtje met de mededeling dat je mag komen proefdraaien in Castricum. Je belt mij meteen om het te vertellen en uiteraard ben ik heel blij voor je! In de avond appt Bob me een fotootje van jullie tweetjes, met lieve woorden erbij

…wow San…het is allemaal bijna te mooi om waar te zijn!