17. jul, 2018

17. jul, 2018

"Ik had laatst een nachtmerrie. Ik droomde dat mijn dochter dood ging. Ze lag daar…levenloos in een bed, ik was heel erg verdrietig en huilde zoals een moeder huilt als ze haar kind verliest. Toen ik de dag erna mijn droom vertelde aan mijn vriend, besefte ik ineens dat ik had gedroomd over mijn dochter van hoe ze was vóór haar hersenletsel, want haar gezicht was smal, ze had een gave huid en haar haren waren gestyled. En inderdaad, van die dochter heb ik afscheid moeten nemen. Maar ik ben niet verdrietig zoals in mijn droom, want ik heb er een fantastische dochter voor teruggekregen. Ja, ze is anders, maar ze is wel fantastisch."

17. jul, 2018

17. jul, 2018

….een bak met peren. Nog even maak je je koffer open om je tandenborstel te pakken want die heb je nog even nodig. En dan zie ik dat je een plastic bakje met peren in je koffer hebt. Het is maandagochtend 16 juli. Je gaat een paar dagen met Bob naar Dusseldorf, in een hotel. Stel je voor dat ze in Duitsland geen peren verkopen??! Eigenlijk moet ik er wel een beetje om lachen en laat het maar zo.

Donderdag 12 juli doorstaan we de langdradige slaapwekkende diploma-uitreiking van Isa. Het is behoorlijk warm in de aula en het duurt allemaal zoooo lang. Voor jou was het best een beetje  moeilijk om te zien hoe jouw klasgenoten één voor één hun diploma in handen krijgen. Als jij niet ziek was geworden vorig jaar, dan had je daar ook tussen gestaan. Eerlijk gezegd had ik een klein beetje verwacht dat ze jouw ook een roos zouden geven en heel even in het zonnetje hadden gezet, maar dat doen ze niet. Je vindt het leuk om je klasgenoten weer te zien en te spreken. Ik vind het wel mooi om te zien hoe je daar in je rokje en je hoge hakken rondloopt en met iedereen praat.

Vrijdag heb je geheugentraining en ga je met je vader de kerk in Alkmaar beklimmen. Ik vraag je achteraf of je het niet eng vond maar dat ontken je, ‘ik ben blijkbaar ook mijn angstgevoel kwijt’. Zaterdag app je me in de ochtend, ‘mam er is kofferbakmarkt bij het strand van Luna, zullen we daar naar toe gaan?’. En dus gaan jij en ik op de fiets richting het stand van Luna. Als we bij de middenweg aankomen blijkt deze te zijn afgesloten, dus fietsen we via Butterhuizen. Ergens moet toch een doorgang zijn naar het strand van Luna? We zien een bruggetje, gaan daar overheen en belanden vervolgens op een mountainbike-trail! Maakt niet uit, als we er maar komen. Dus met de fiets aan de hand trotseren we de hobbels en bobbels, kuilen en geulen en belanden uiteindelijk…..weer bij het bruggetje. Ach, we hebben wel gelachen en als we ooit willen mountainbiken, dan weten wij waar we moeten wezen! De kofferbakmarkt blijkt een dag later te zijn, geeft niet, prachtig weertje dus heerlijk fietsen met z’n tweetjes en ondertussen kletsen we. Bij ‘Skeef’ even wat drinken en daar komen we ook Cheryl nog tegen. ’s Avonds eten we met z’n allen tortillas, Ben, Nick en Bob zijn er ook, gezellige boel weer! Jullie hebben in de avond een feest van Oom Ron en tante Elly dus ik ga naar Ben.

Zondag gaan we eerst gezamenlijk brunchen en in de middag ga jij naar de kermis waar je hebt afgesproken met je vriendengroep. Bob, Isa, Bas en ik gaan lopend naar de Bolle Buik en gaan daar midgetgolfen. We hebben een hoop lol en leuke bijkomstigheid…ik heb gewonnen! Als we thuiskomen ga jij als verrassing, met Isa en Cheryl uit eten, omdat ze geslaagd zijn voor school. Je hebt het allemaal zorgvuldig uitgedacht en voorbereid en hebt er weer veel plezier in om ze te verrassen. Daarna ga je nog met Mieke en Mark naar een café waar je de laatste tijd wel een beetje vaak komt. Dat is wel even een dingetje San, ik vind het geen fijn idee dat je een paar keer in de week naar een kroeg gaat en bier drinkt. Ik hoop dat je na de vakantie voor dat soort dingen geen tijd meer hebt. Het probleem is…dat jij overal tijd voor maakt, je hebt de ene afspraak na de ander en dat is helemaal niet goed voor jouw hersenen. Je wilt iedereen een plezier doen en blij maken, maar dat kan niet! Je moet aan je eigen gezondheid denken. Steeds komt dit weer naar voren en steeds zeg je dat je het allemaal onder controle hebt. Maar als ik dan hoor hoe je weken eruit gaan zien als je begint met je opleiding: maandag-vrijdag-zaterdag stage, donderdag school, dinsdag geheugentraining, woensdag therapie in Heliomare. En dan wil je zondag naar mevr. B gaan want die wil je nog steeds wekelijks blijven bezoeken. Ik ben het daar helemaal niet mee eens want die ene vrije dag is voor je vriend en je familie. Ik denk dat we dit allemaal nog maar eens moeten doorspreken na de vakantie. Ik ben gewoon bang dat er door al die drukke dagen, er in jouw hoofd weer kortsluiting onstaat…en dat wil ik echt niet meer meemaken hoor….nooit meer!