4. jan, 2020

4. jan, 2020

"Ik wil heel graag dat mijn dochter er verzorgd en mooi uitziet. Want dat is ze, althans, dat is de Sanne ergens daar binnen in die hersenpan. Een mooie stralende vrouw die goed voor zichzelf zorgt. Alleen zit die vrouw zo ver verstopt, dat het er niet uitkomt. Dus is die vrouw veel te zwaar geworden waardoor het moeilijker is om leuk gekleed te gaan, kamt haar haren niet goed en loopt met versleten schoenen en een kapotte broek. Ik doe mijn best om het haar weer te leren want het doet me pijn om te zien dat ze niet is wat ze wel zou kunnen zijn al blijft ze natuurlijk een prachtig mens, mijn mooie dochter. "

4. jan, 2020

4. jan, 2020

…dat mogen we elkaar wensen en dat doen we ook. En daar hoop ik ook heel erg op, op een gelukkig nieuwjaar, een jaar waarin jij vooruit gaat, waarin we stappen gaan zetten naar een baan, zelfstandig wonen en heel veel kilo's minder. 

In december is er weer zoveel gebeurd, er gaat hier nooit een saaie maand voorbij. We hebben de hele maand gewacht op bericht van Klimmendaal en dat heb ik eigenlijk gisteren pas gekregen. We hebben een formulier via de mail gekregen, dat moet ingevuld worden met al jouw gegevens, vragen en doelen. In januari komt er een afspraak om bij de woonvorm te gaan kijken die gekoppeld is aan Klimmendaal en aansluitend hebben we weer een gesprek. Er wordt een WLZ indicatie aangevraagd, want ja, het moet wel betaald worden. Er is nu in ieder geval wel duidelijk dat je voor een half jaar daar kunt wonen en dan therapie krijgt in Klimmendaal. Nu maar weer afwachten. Intussen heb ik ook geinformeerd bij het Edwin van der Sar foundation want daar hebben ze ook een mooi programma voor jou. Maar ja dat is niet intern en we denken dat je dat echt nodig hebt, structuur en niet de verleidingen die je hier hebt. Want het jaar 2020 wordt het jaar van 20 kilo er af, dat heb je me zelf verteld en daar hoop ik heel erg op dat dat gaat lukken.

Je bent half december een weekje met je vader op vakantie geweest naar Gran Canaria. Je bent daar wel vaker geweest, een keer met Dylan, maar dat is helaas uit je geheugen gewist. Wel vreemd hoor, een week zonder jou, zelf m’n ontbijtjes maken en in m’n eentje ontbijten. Jullie hebben mooi weer gehad en als je thuiskomt heb je een gezond kleurtje op je gezicht.  

Je hebt het druk met al je vrijwilligerswerk, vooral bij Buuv doe je veel. Je bent aanwezig in het gemeentehuis om mensen te ontvangen en te adviseren en je brengt folders rond. Ook doe je nog je vrijwilligerswerk bij de ouderen en zit je veel in de spelletjeswinkel. Je dagen zijn nog altijd gevuld van ’s ochtends tot ’s avonds al merk ik dat je wel wat meer adempauzes neemt. Het lijkt ook dat je je wat beter aan afspraken houdt, daar worden we blij van.

De kerstdagen zijn gezellig, eerste kerstdag met z’n allen brunchen bij mij thuis, ’s avonds uiteten met je vader. Tweede kerstdag bij opa en oma en vlak na de kerst gaan we met z’n allen naar een escaperoom. Thomas en Laura zijn ook mee en eigenlijk zou Ben ook mee gaan maar helaas overlijdt zijn schoonzus plotseling en kan hij niet mee. De escaperoom is een leuke ervaring en goed om te zien dat jij ook actief meedoet met zoeken en raadsels oplossen. Vier minuten voordat de bom ontploft, weten we de bom te ontmantelen en daarna gaan we uiteten, supergezellige avond al missen we Ben natuurlijk wel een beetje.

Helaas gaat het ook weer een keer helemaal hartstikke mis. Op een avond ga je met een vriend uit en drink je te veel. Achteraf hoor ik via via, dat je bij Stroming over de tafel hebt gekotst en daar terplekke in slaap bent gevallen. Het was juist die ene avond waarop ik je even los liet qua ‘thuiskomtijden’ , zo zie je maar weer dat je dat gewoon echt nodig hebt. Nadat ik het heb gehoord heb ik het wel weer even moeilijk en voel ik me behoorlijk hopeloos. Het geeft me wel weer een doorslaggevend gevoel dat we misschien toch echt maar voor Klimmendaal moeten gaan. Want daar begon ik de laatste weken aan te twijfelen, want het ging best de goede kant op en ik zie er ook erg tegenop om jou een half jaar zo ver te moeten laten wonen. Maar ja wat moet dat moet en het blijkt wel dat het ook echt nodig is.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over jouw lach die de laatste tijd op jouw gezicht zit en die verraadt dat er iets in de lucht hangt

…maar daar hebben we het de volgende keer wel over!

4. jan, 2020