27. jun, 2020

27. jun, 2020

"Mijn dochter is 25 kilo te zwaar, heeft zenuwtrekjes, geheugenverlies en geen baan. En natuurlijk vraag ik me wel eens af ‘zal ze ooit weer slank worden?’ en ‘zal ze ooit een leuke baan vinden waar ze het vol kan houden?’ maar weet je, het is ook eigenlijk niet zo heel belangrijk, want ze is gelukkig…en als zij gelukkig is, dan maakt mij dat ook gelukkig."

27. jun, 2020

27. jun, 2020

om te wachten, mijn vertrouwens is naar het nulpunt gezakt. We horen maar niks van Arnhem. Ja ik weet het, Coronablablabla maar hey…op z’n minst even een mailtje om ons op de hoogte te houden zou toch wel kunnen? Moet ik mijn dochter anderhalf uur verderop laten wonen bij een instantie waar de communicatie bagger is? En daarom heb ik je toch maar weer gevraagd om samen een plan B op te gaan stellen. Eerst twijfelde je nog want ja, Arnhem zit nu zo in jouw hoofd, we zijn ons al meer dan een half jaar aan het voorbereiden op de opname in Arnhem. Alles is bij jou gericht op Arnhem en je kijkt er zelfs naar uit om daar aan jezelf te gaan werken. Afgelopen maandag heb ik Klimmendaal gebeld en heb de revalidatiearts gesproken en heb ik mijn ongenoegen geuit. Hij begreep het en snapte zelf ook niet waarom het trainingshuis nog niets had laten horen. Hij beloofde me om een mail naar het trainingshuis te sturen en inderdaad nog dezelfde dag zie ik een mail voorbij komen waarbij ik in CC sta en gericht is naar het trainingshuis met het verzoek om contact met ons op te nemen, dat is tot op heden nog steeds niet gebeurd, zo slecht dit.

Gelukkig sta je open voor plan B en we gaan meteen spijkers met koppen slaan. Ik heb contact opgenomen met het Edwin v.d. Sar foundation,  daar heb ik eerder al eens informatie aangevraagd en had daar een goed gevoel bij. Omdat we toen net ook met Klimmendaal bezig waren en dat beter bij jou leek aan te sluiten, hebben we Edwin v.d. Sar laten liggen en zijn we met Klimmendaal verder gegaan. Edwin v.d. Sar foundation heeft een programma en dat heet ‘the Class’ en dat is een speciaal traject voor jongeren met NAH. Het houdt in dat je tien keer per jaar met de groep bij elkaar komt en verder alle begeleiding ambulant krijgt, dus in eigen woonplaats. Jouw doelen worden bekeken en daar wordt hulp op ingezet, het is vooral gericht op bewegen, zelfstandig wonen en werken.  Je vader heeft inmiddels contact met Sonja, jouw ambulant begeleidster gehad over begeleid wonen. Er zijn nu meerdere mogelijkheden omdat je inmiddels wel een WLZ-indicatie hebt. Ze laat weten dat er nu op het moment zelfs een woning leeg staat waar jij eventueel in zou kunnen. HO! Dat gaat wel heel snel! Maar stiekem ben ik er met Ben toch even langs gereden en het zag er best leuk uit.

De contactpersoon van Edwin vd. Sar heb ik gesproken en gemaild, ik kreeg meteen antwoord en er is al een afspraak gemaakt, zo hoort dat! Woensdag 1 juli gaan we naar Noordwijk voor een kennismaking want medio Oktober gaat er een nieuwe ‘Class’ starten en daar zou jij nog net bij passen. Donderdag zijn we trouwens nog bij Heliomare geweest bij een diëtiste. Je vond het zo fijn om daar weer te zijn en je hebt de activiteitenbegeleidster ook nog even opgezocht. Van de diëtiste krijg je een app en de opdracht om vier dagen lang alles in die app bij te houden wat je eet en drinkt, we gaan het zien!

Het slapen is nog steeds niet wat het moet wezen, je maakt korte nachten. Soms komt je hoofdpijn weer opzetten en je hebt een nieuw zenuwtrekje met je hoofd.

Verder vul je je dagen met op pad gaan met/naar vrienden en je bent een soort mantelzorger geworden van ome Peter. Hij kwakkelt met zijn gezondheid en jij doet o.a. boodschappen voor hem. Je mag zijn auto gebruiken en dat is natuurlijk heel fijn maar ik vind het eigenlijk niet zo heel geweldig. Je tuft er lekker mee rond van hot naar her en daar word je niet echt fitter en slanker van. Maar goed, dat is tijdelijk. Er zijn weer nieuwe vrienden(dinnen) bij waar je leuke dingen mee doet en laatst heb je nog een middag met Laura doorgebracht. De klusjes in huis stel je zo lang mogelijk uit en pak je niet uit jezelf op terwijl je daar wel alle tijd voor hebt. Dat wekt nog wel eens wat irritatie op bij je zusje en bij mij. En ja, soms twijfel ik aan je eerlijkheid, omdat je ons vaker hebt laten zien dat je wel eens dingen verzwijgt of de waarheid niet vertelt. Toen ik je een paar dagen geleden appte of je al thuis was (ik was zelf bij Ben), zei je ‘ja’. Ik twijfelde want het had zomaar gekund dat je vanaf je vriendenavondje gewoon door was gereden naar de kroeg. Ik wilde je bijna vragen om een foto te maken van jezelf zodat ik kon zien dat je thuis was, maar ik hield mezelf in. En prompt stuurde je me een minuut later een fotootje van jezelf in onze woonkamer.

Je hobbelt vrolijk door het leven en maakt mensen blij met je altijd optimistische en positieve uitstraling en dat maakt alles zoveel lichter. Hoe vaak heb ik niet gezegd en gedacht, ‘het had veel en veel erger kunnen zijn’. We hebben zoveel geluk gehad.

27. jun, 2020