12. okt, 2022

12. okt, 2022

"Soms wil ik iets zo graag dat ik er wanhopig van wordt als blijkt dat het misschien helemaal niet gaat lukken. Dit keer ben ik niet de enige die het graag wil, mijn dochter wil het ook en ik weet zeker…vanuit de hemel…dat mijn broer het ook zou willen. Dus gaan we ervoor zorgen dat het gaat lukken, we geven niet zomaar op. De tijd zal het leren….en gelukkig hebben we tijd."

12. okt, 2022

12. okt, 2022

dat het een jaar geleden is dat mijn lieve broer zijn laatste adem uitblies, precies op de plek waar ik nu aan tafel zit achter mijn laptop. Er stond hier toen een bed, waar hij in lag. Deze tafel stond een stukje verder op en aan die tafel gingen Ben en ik Chinees eten, Peters favoriete eten. En terwijl wij aten hoorden we hem voor het laatst zijn adem uitblazen. Zo vaak denk ik daar nog aan, aan dat moment. Mijn laatste woorden aan hem waren ‘Peet ik ga voor je huisje zorgen, het komt goed’, en dat doe ik nu, voor zijn huisje zorgen, met heel veel plezier. Ben en ik zijn actief of zoek naar een huis voor ons samen maar dat is nog niet gelukt en dat is maar goed ook want ons plan kan nu nog niet doorgaan. Ons plan om jou en Nimal mijn huis te laten kopen is nog niet zo makkelijk. Omdat jij geen vast inkomen hebt, kun je geen werkgeversverklaring krijgen en kunnen jullie net de hypotheek niet rondkrijgen. Dat vaste inkomen had je kunnen hebben als je een Wajong uitkering had gehad. Die Wajong had eigenlijk al veel eerder aangevraagd moeten worden maar is toen door je ambulante begeleiding niet goed opgepakt, je hebt toen een WWuitkering gekregen en daarna een bijstandsuitkering, net als gezonde mensen….maar je bent niet gezond en daarom klopt het niet. Jouw contract in het verzorgingshuis gaat niet verlengd worden, ze missen het stukje eigen initiatief en merken dat je niet goed met de demente ouderen om kunt gaan. Dat komt allemaal door je hersenletsel, het omgaan met emoties, je onzekerheid, je kan daar echt niets aan doen.  Misschien mag je op een andere afdeling, maar ja, daar werken dan weer dames die niet zoveel empathisch vermogen hebben, dus gaat dat lukken? Met je jobcoach hebben we het ook over Brownies en Downies gehad, eigenlijk wilde ik nooit dat je daar ging werken, jij bent geen downie. Maar er blijken ook mensen te werken met andere beperkingen en tja, de horeca zit in je systeem, dat gaat je heel makkelijk af. Volgende week hoor je of je op de andere afdeling mag proberen, dat eerst maar even afwachten.

Gelukkig zijn er ook nog allemaal leuke dingen want je gaat hoe dan ook per eind december weg bij PNH, de woonvorm waar je nu begeleid woont. Als het met mijn huis dan nog niet gelukt is ga je bij Nimal wonen, in Zwaag. Dat vind ik wel een beetje moeilijk, ik ben bang dat je je daar een beetje ‘verloren’ gaat voelen. Hier in Heerhugowaard ken je alles en iedereen, daar in Zwaag is alles nieuw. Maar ja, jij weet altijd de wijkcentra en buurthuizen wel weer te vinden dus dat zal heus wel weer goed komen.

Intussen ben je ook een jaartje ouder geworden, 10 september ben je 27 geworden. Als verrassing gingen Nimal en ik jou ophalen bij je werk, daarna gingen we gourmetten in mijn tuintje met ons gezin, dat was heel gezellig. Ben had als cadeau een koffertje voor je met grappige kadootjes. Een babypakje, een boekje met tips voor ‘de luie huisvrouw’ en tuinhandschoenen, omdat je geen groene vingers hebt en ook niet zo huishoudelijk bent aangelegd. Het babypakje was een soort van  hint, we willen wel eens opa en oma worden, al denk ik zomaar dat jullie het wel prima hebben zo met z’n tweetjes, ook goed hoor San! (al zou het natuurlijk een prachtige baby zijn, jullie combi😉

Bas is vorige week naar Thailand vertrokken voor onbepaalde tijd, backpacken, superspannend! Tot nu toe gaat het goed, hij trekt met een groepje op en ze doen allemaal leuke dingen. Ze zijn nu in Chang May, daar ben jij ook geweest toen je met Thomas naar Thailand ging, je was toen twintig volgens mij. Zo jammer dat je daar niets meer van af weet want dat was een prachtige reis.

Maar gelukkig ben je die tijd nu aan het inhalen met Nimal, jullie doen allemaal leuke dingen. Vorige week waren jullie nog in Preston Palace en hebben jullie een uur samen in de botsautootjes gezeten, ik zie het al helemaal voor me! Zo fijn dat jullie elkaar gevonden hebben en dat jullie het zo fijn met elkaar hebben.

Ja, ik ga nu nog even lunchen en dan fiets ik naar Zwaag toe. We hebben afgesproken bij het station en gaan samen winkelen. Niet vergeten een foto te maken, dan kan ik die in de volgende blog posten. De komende maanden gaat er weer veel gebeuren op het gebied van werken en wonen dus ik ben heel benieuwd wat ik de volgende keer allemaal te melden heb…..we gaan het zien!

12. okt, 2022