Er was eens een meisje met prachtige blauwe ogen. Ze werd geboren op een zondag, 10 september 1995 en haar ouders noemden haar Sanne. Na een voorspoedige zwangerschap en bevalling werd ze in de armen van haar moeder gelegd. 'het is een meisje!' riep haar vader en haar moeder kon het maar niet geloven. Haar hele zwangerschap had ze zichzelf wijsgemaakt dat het weer een jongen zou zijn maar stiekem verlangde ze naar een dochter. Een hele tijd hield haar moeder haar in haar armen en schudde verwonderd haar hoofd, 'een meisje, ik heb een dochter! ik kan het niet geloven.....
27 maart 2017
Het is maandag,de week begint zonnig, voor het eerst dit jaar zit ik buiten in het zonnetje. Het is aan het einde van de ochtend, jij hebt uitgeslapen en gedoucht, je haren zijn nog nat als je naar buiten stapt door de achterdeur. Het valt me op dat je zo wit ziet, 'ik heb nog geen foundation op', zeg je me als ik mijn zorgen uit. Oke, geen foundation, maar dan nog... grauw-wit lijk je. Je verteld me dat je hoofdpijn hebt, daar hoorde ik je gisteravond ook al over. Ik raad je aan om goed te drinken en paracetamol te nemen. Als moeder zijn dat van die automatische adviezen die je geeft, heb je buikpijn? neem maar thee en een kruik op je buik. Hoofdpijn? goed drinken en paracetamol.
Als ik toen wist wat ik nu weet......
Hemmie Weber
''t Was een gezellige verjaardag. We hebben ECHT lekker gegeten Anita. Wat fijn dat Sanne op deze manier even naar huis kon.
Maja
Dag Anita, hopelijk heb je een fijne dag samen met je jarige dochter. Heel anders dan de vorige jaren. Ik hoop van harte voor Sanne en jullie allemaal, dat ze weer de oude Sanne wordt!
Hemmie Weber
Weer een mooie blog, echt het voelt goed als ik lees wat je schrijft. Kop op moeder en dochter, kan alleen maar beter gaan.
Hemmie Weber
Onze blogger Anita, ik denk even tot rust komen. Sterkte meiske, er gebeurt soms teveel om te verwerken. Hem en Pap.
ad
Lieve Anita, je laat ons voelen hoe een wanhopige moeder zich voelt. Het leven staat volledig op zijn kop. Je bent een positief mens laat dat zo blijven. Komt tijd .. komt raad.
Hemmie Weber
Vandaag 23 juni, niet te geloven wat er in een kleine 3 maanden gebeurd is met onze kleindochter. Ik kan je tranen begrijpen, het hopeloze gevoel, wat te doen. Houd moed.
Jocelyn Zorn
Wat een indrukwekkend verhaal. Ik kwam de site tegen op nah nu ik zelf revalideer na een encefalitis en samen met familie een blog bij houdt. Veel kracht toegewenst! (encefalitis.simplesite.com)
Marloes Verhoeven
Wat een opluchting om te horen dat ze weer de goede kant op gaat! En dat ze toch een echo gaan maken! Jullie zijn kanjers allemaal!! Xxx
Mijke Hamers
elke dag lees ik vanaf aan afstandje mee hoe het bij jullie gaat. Ik hoop met jullie mee, en wens jullie heel veel sterkte.
Groet Mijke, dochter van Coen en Ans Hamers
Willemein
Lieve Anita, wat een verhaal, wat een angst en spanning voor jullie. Sanne voelt dat het goed komt, dan MOET het goed komen. Heel veel sterkte, Marijke en Willemein.
Elly
Weer mooi verwoord alleen moest ik een beetje lachen omdat ik die meneer met die dikke buik mijn collega in herkent. Jammer dat ik er niet was toen Sanne voor nieuw infuus moest.
Claudia
Lieve Anita,
Elke dag weer lees ik je blog en voel ik jullie angst en hoop met jullie mee en wens jullie heel veel sterkte toe.
Maja
Dag Anita...zo bijzonder om op deze manier een kijkje in jullie ,op dit moment heftige leven te mogen nemen. Er spreekt zoveel intense liefde voor je dochter uit. Veel hoop en sterkte gewenst!!!
Loes van der Laan.
Elke dag lees ik met spanning je blog. Wat een verhaal, wat een drama, wat een zware tijd maken jullie met elkaar door. Heel veel sterkte. Liefs.
Antoinette bronkhorst westenberg
Ook ik lees je blog dagelijks, respect hoor zoals je alles verwoord, heel veel sterkte, moed en wijsheid in gedachte leven we met jullie mee
Yvonne Brederveld
Wat heb je dit ontzettend goed verwoord allemaal Anita. Vanwege mijn privé omstandigheden heb ik niet eerder gereageerd. Maar weet dat ik ontzettend met jullie mee-leef! Mijn lieve nichtje Sanne 😥.
jolanda
Ik lees met allerlei emoties van herkenning, wat ontroerend. Wij wensen jullie kracht en licht.
Elly Brederveld
Fantastische blog. Zo ontroerend en herkenbaar