"Ik merk dat ik er steeds meer vrede mee heb en er soms zelfs inwendig om moet glimlachen. Dat jij niet meer zo ijdel bent zoals je was vóór je ziek werd en niet zoveel meer geeft om uiterlijkheden. Je broek op half elf, geen oorbellen in, verwarde haren en alle overtollige kilo’s. Als je mijn deo weer eens jat en onder je trui sprayt waardoor een stuk bil tevoorschijn komt omdat je broek te laag en je trui te kort is… ik denk dat ik het begin te accepteren. Jij bent zo, ook al heb ik je ooit anders gekend dan zo…

"

...was ik het zat. In juni heb je een intakegesprek gehad voor jobcoaching en nog steeds is er niks concreet of enig uitzicht op werk. Je hebt me vorige week opgehaald van mijn werk en samen hebben we boodschappen gedaan. Toen we in jouw huisje kwamen zijn we aan tafel gaan zitten en hebben we gebeld met Heliomare. Het gesprek was hoopgevend en meteen ook doorslaggevend want na het gesprek belden we meteen jouw jobcoach om onze onvrede te uiten, zij stelde voor om met elkaar om tafel te gaan. Dat zou eigenlijk gisteren plaatsvinden maar nadat we een door Heliomare aangeprezen jobcoach hadden gesproken, hakten we de knoop door, we gaan overstappen. Ik liet jou zelf je huidige jobcoach bellen om haar dit te vertellen en dat heb je gedaan. We hopen dat het met de nieuwe jobcoach wél gaat lukken om werk te vinden want je wilt zo graag werken!

Verder ben je nog steeds vrijwilligerswerk aan het doen, in een buurthuis bij een ouderensoos en je bezoekt een oude man waar je b.v. mee gaat wandelen. Je ziet Marcel regelmatig en hebt verschillende wandelgroepjes. Toch moet er op sportgebied nog wel meer gebeuren want het wandelen is vooral heel gezellig!

We zijn inmiddels alweer halverwege de eerste maand van het nieuwe jaar. In december hebben Ben en ik Corona gehad, jij hebt toen boodschappen voor ons gedaan, zo lief.  Met de kerst kwam mijn hele gezin met bijna alle aanhang bij me brunchen, je had je nieuwe blouse aan met glitters, die je van oma had gekregen. Begin van het nieuwe jaar ben je met Nimal, je vriend, op pad geweest, met jullie nieuwe auto. In België hebben jullie hotels bezocht en we hebben in de Ikea in Luik afgesproken omdat Ben en ik ook daar in de buurt waren, dat was wel weer heel gezellig!

En ik ben ook weer een jaartje ouder geworden en op mijn verjaardag hebben we met z’n allen gegourmet en een spel gedaan. Met het spel werden er vragen gesteld en het was mooi om te zien hoe jij en Nimal met de toekomst bezig zijn en dezelfde dromen hebben.

Er zijn echt nog wel dingen die nog niet lekker lopen, je financiën, je gewicht, een baan, je suikerziekte, je onzekerheid…we zijn er nog niet. Maar jouw altijd optimistische karakter en positieve instelling zorgen ervoor dat ik geen wanhoop voel, zoals ik eerder heel vaak wél heb gevoeld. Ik hoop maar dat jij samen met Nimal in dit alles een balans kunt vinden en dat alles goed komt. Want dat vind ik het allerbelangrijkste, dat alles goed komt.